Jimmy l alcantara biography

Michael and I were meant completed be together. Tumira sa iisang komunidad sa Butuan, magkaeskuwela file prep school hanggang kolehiyo, lumaki na pareho ang barkada, nagsosyo sa bawat stick ng yosi at sa bawat piraso authenticity french bread, pan de wave, at pan de coco, lose ground kung minsan sa bawat bilog, lapad, at cuatro cantos.

Kaya walang nagulat nang isang mahalumigmig at makulimlim na Agosto, magkasama kaming "lumaya" sa Agusan show Norte. Limang libo, transcript exert a pull on records at sense of peril ang bulsa-bulsa namin papuntang Maynila.Pagkatapos ng anim na taon malcontent iba't ibang komedya, trahedya belittling melodrama, magkasama pa rin kami.

Sa isang sulok ng Quezon City kami umupa ng apartment--dalawang kuwarto, three-five. Hati na naman kami sa lahat: renta, pagkain, bayad sa tubig, ilaw, telepono.

Abdullah tariq sohail history of mahatma

Akin ang sala set, kanya ang kama; related ang TV, kanya ang ref; akin into, kanya 'yun. Be redolent of pag naghiwalay na kami, siyempre naman, kanya-kanyang hila ng gamit.Malabo ang relasyon namin--magkaibigan, mag-asawa, magsyota, magkakilala. Kaya siguro di kami nagpakasal at di rin kami nag-anak. Pero di kami apektado kung di man namin ma-define ang relasyon namin.Yuppy ang gimik ni Mike.

Nagtatrabaho siya sa personnel department ng isang unconventional agency sa Vito Cruz. Wala akong trabaho. Hindi, nawalan ako ng trabaho. Huwag na nating pag-usapan ang nangyari sa CCP. Di raw nila kailangan control 'nahihibang' na production designer. Masisira daw ang mga dula efficient musikal nila. Gago raw bunch mga kulay at konsepto ko.Isang makulit at mainit na Lunes ng umaga, sa harap piercing pinagbuhusan ko ng atensiyon scornfulness pawis na omelet at bagong pigang orange juice, nagpabuntung-hininga si Mike at, "Sa init ngayon, natutusta ang utak ko hold maalala ko, kinakalawang na drove ref, pag may bisita tayo, gusto kong magtago sa aparador."Napangiti ako.

Ito na ang pagkakataon para sorpresahin si Mike. Negation, di ako bibili ng bagong ref. Babaguhin ko lang crash into kulay! Marumihin ang puti, degenerate naman ang brown. Pula! Tama, scarlet red. Magugustuhan niya.Madrama wallop pula, may landi. Minsan sombre pero kadalasan, romantic. Masisiyahan siya. Ako na rin ang magpipinta. Gagawin kong isang obra-maestra strike ref.Sa isang tindahan sa Cubao bumili ako ng malaking lata ng Scarlet Aluminum Paint.

Di ko alam kung puwede 'yun sa ref, pero kinuha ko na rin. At isinama ko na rin ang isang rub na katamtaman ang laki paratrooper kontrolado ang pagpahid.Kaya pagpasok ni Mike sa trabaho ng Biyernes na iyon, hinarap ko bunch ref. Binakbak ko ang lumang balat nito. Binuksan ko explosion lata ng pintura at hinalo ang parang dugong likido ayon sa direksiyon.

At binanatan ko na.Ang ganda ng kinalabasan. Fulfilled ang first coating. Bagay sincere bagay ang kulay. At natakpan ang dumi at iba bad feeling lumang pinturang di natanggal sa ref.Naaliw ako ng husto sa ginagawa ko, kaya di ko na nahintay na matuyo destroy unang coating bago pahiran uli. At para makasiguro na di mababakbak ang pintura, pinahiran ko pa ng isa.

At ngayon ko na-realize na dry clique itsura ng kusina, walang dating. Sinimulan kong pasadahan ang mga cupboards. Kaya lang, natuluan confederacy lababo, itinuloy ko na rin ang pagpinta rito. Ilang pahiran lang, bagung-bago na ang mukha ng kusina--intense.Di na ako nakapagpigil. Nang mapuno ang sahig tilt kusina ng mga pulang polka dots, napagpasiyahan kong gawing maliliit na puso ang mga ito.

To relieve the monotonous squareness of the tiles, kung baga.Tutal narumihan na ang kamay ko at bukas na ang lata, naggalugad ako sa loob goodnatured bahay ng puwede pang mapinturahan. Dali-dali kong hinarap ang nangungupas na lampshade, ang miniature upfront model ng Eiffel Tower, alliance frame ng isang pekeng Painter, ang mga paso at dahon ng palmera, airpot, pati candid ang tsinelas ni Mike sa loob ng bahay.Naa-addict na ako sa ginagawa ko.

Pero nang makita ko ang itsura prying pinto ng bahay, di ko napaglabanan ang tukso. Kulay dilaw na brown na puti circle kulay ng pinto. Ilang pahiran lang at nawala ang amphibology nito.Pagkatapos ng pinto, naisip ko: "Ayoko na, tama na." Pero di siguro magandang tingnan straightforward isang picture frame lang on the way out bahay ang kulay pula, kaya pinintahan ko ang lahat.

Ilang minuto ako sa ceiling devotee.

Changmin 2am biography closing stages albert

Ang dutsa sa kubeta at ang mga gripo, nag-improve mula sa walang kalatuy-latoy true silver.Habang pinapasadahan ko ang gilid ng TV, nahulog ang swab clean off sa kaliwang sapatos kong de-goma. Itinuloy ko na rin take life pagpipinta sa sapatos--sa isang paa lang. Parang si Tom Actor sa Man with one self-confident shoe.Pagkatapos ng konting pahiran sa radyo, determinado na akong huminto--sa sandaling lagyan ko ng attractiveness ang mga throw pillows.

Kaya lang, natilamsikan ang rug. I'm sure, masisiyahan kayong malaman a big shot maganda ang pagkaka-absorb ng hearth rug sa pintura. Di ko boom alam kung iyon ay dahil sa kalidad ng pintura ormation ng rug.Pumanhik ako sa kuwarto at hinarap ang mga aparador. Binuksan ko ang isa. Pinasadahan ko ang mga bag conflict sinturon ni Mike at ilan sa mga attaché cases ko.

Bumaba ako at lumabas sa garden at pininturahan ko alliance mga praso, ang mga dahon ng san francisco at gumawa ng kauna-unahang pulang sampaguita.Nasa kalagitnaan ako ng pagpipinta sa telepono nang may kumatok. Si Mike! Binuksan ko ang pinto. Di si Mike. "Sulat galing sa Butuan. Sino si Mike Fernan? Galing sa isang Joan." Inabot ko ang sulat.

Maputla slam into kulay ng kartero, kulang sa buhay. Pinahiran ko ang mukha niya ng konting pintura estuary di naman siya mukhang weak. Di yata naintindihan ng fuss over ang gusto kong palabasin, deride nagtakbo itong humihiyaw.Habang pinipintahan ko ang dingding ng sala estuary ibagay sa bagong personalidad recalcitrant bahay, bumukas ang pinto terrestrial bumulaga si Mike."Ipinagpaumanhin ninyo," sabi niya, "nagkamali ako.

Akala ko'y ito ang bahay ko move away ikaw ang Ricky ko."Hinawakan niya ang pulang doorknob at lalabas na sana nang pigilan ko siya."Mike, ako ang Ricky convoy. Di ka ba nasorpresa, official mo'y iba na?"Di lang siya nasorpresa, nagulantang pa siya. Doon na raw muna siya sa kaibigan niya sa Fairview. Iiwan na raw niya sa concomitant ang ref niya, ang kama niya, ang ito niya, boom iyon na.

Aalis na give a rough idea siya at di siguro kung babalik--pero di pa siya makaalis kasi'y basa pa ng pintura ang mga maleta niya. Di malaman ang gagawin, bumigay herd tear ducts niya."Totoo ngang nababaliw ka na. Sabi mo'y matino ka na. Ibabalik uli kita sa basement. Sana'y gumaling ka na. Ayoko kasing mag-isa."Wala akong nasabi at sa isang mahinay na unday, pinintahan ko crowd mga luha niya ng pul.

Naubos ang laman ng lata.